ค่า bmi กับ ช่วงอายุ หรือ Body Mass Index ค่าดัชนีมวลกาย ตัวช่วยในการวัดวิเคราะห์ความสมดุลของน้ำหนักและส่วนสูง เพื่อวิเคราะห์ความเสี่ยงที่อาจทำให้เกิดโรคร้าย ที่มีตัวการอย่างน้ำหนักเป็นสาเหตุ ทฤษฎีการประเมินค่าดัชนีมวลกาย BMI เป็นการประเมินจากค่าเฉลี่ยในเชิงสถิติโดยเป็นการประเมินความเสี่ยงเบื้องต้นที่สามารถทำการประเมินได้ด้วยตนเอง
โดยการประมินความเสี่ยงวัดค่าดัชนีมวลกาย ค่า bmi ที่เหมาะสมแต่ละช่วงวัยน้ำหนักตัวที่เหมาะสมตามเกณฑ์ที่ดีจะมีความแตกต่างกันในแต่ละช่วงวัย การประเมินน้ำหนักด้วยค่าดัชนีมวลกายไม่ใช่เพียงแค่เรื่องของผู้ใหญ่เท่านั้นแม้แต่เด็กเองก็มีค่าวัดดัชนีมวลกายหรือ BMI ในเด็กเช่นเดียวกัน แต่การประเมินดัชนีมวลกายในเด็กจะมีเกณฑ์วัดที่แตกต่างออกไปจากของผู้ใหญ่ หรือเรียกอีกอย่างว่า BMI for age ที่ใช้ในการวิเคราะห์การเจริญเติบโต และจะเน้นการวิเคราะห์จากเพศและอายุเป็นหลัก
ดัชนีมวลกาย ค่า bmi กับ ช่วงอายุ ในวัยผู้ใหญ่
ในการวัดค่า bmi ที่เหมาะสมแต่ละช่วงวัย ในวัยของผู้ใหญ่นั้น เป็นค่าวัดดัชนีมวลกายที่จะบ่งบอกได้ว่าบุคคลนั้นๆ มีเกณฑ์น้ำหนักตัวที่ดีต่อสุขภาพหรือไม่ โดยจะใช้ส่วนสูงและน้ำหนักมาเป็นเกณฑ์ในการวัดผล และเป็นเกณฑ์วัดที่ได้รับความนิยมถูกใช้กันอย่างแพร่หลาย
BMI หรือ Body Mass Index ดัชนีมวลกายในผู้ใหญ่ มีเกณฑ์ในการวัดที่แตกต่างกันออกไป 2 เกณฑ์การวัดด้วยกัน คือเกณฑ์การวัดจาก WHO และ WPRO ซึ่งเกณฑ์การวัดจะแตกต่างกันออกไปขึ้นอยู่กับปัจจัยต่างๆ อาทิเช่น ภูมิภาคและอายุเป็นต้น ในการวัดค่าดัชนีมวลกายสามารถที่บ่งบอกได้ว่าผู้ที่ทำการประเมินมีเกณฑ์น้ำหนักอยู่ที่ในเกณฑ์ใด เพื่อให้ผู้ที่ทำการวัดดัชนีมวลกายสามารถที่จะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิต พฤติกรรมการรับประทานอาหาร รวมไปถึงปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการออกกำลังกาย ให้ดีมากยิ่งขึ้นได้ในเบื้องต้น
ความแตกต่างของเกณฑ์ ค่า bmi กับ ช่วงอายุ จาก WHO และ WPRO
WHO หรือ World Health Organization คือ องค์การอนามัยโลก และ WPRO หรือ Western Pacific Region Organization องค์การภูมิภาคแปซิฟิกตะวันตก ทั้ง 2 องค์การระดับโลกได้ให้เกณฑ์การวัดค่าดัชนีมวลกายเอาไว้อย่างแตกต่างกัน เนื่องจากผู้ที่มีต้นกำเนิดมาจากแถบเอเชียมีแนวโน้มสูงกว่าที่จะเกิดการสะสมไขมันในหน้าท้อง หรือไขมันลึกลงไปในช่องท้องแทนที่จะเป็นใต้ผิวหนัง และผู้ที่มีต้นกำเนิดในแถบเอเชียมีค่าวัดดัชนีมวลกายที่ต่ำกว่าผู้ที่มีต้นกำเนิดมาจากคอเคเซียน (เอเชียตะวันตก, เอเชียกลาง, เอเชียใต้, ยุโรป, แอฟริกาเหนือและคาบสมุทรโซมาลี) นั่นหมายความว่าความเสี่ยงต่อสุขภาพมีสูงมากขึ้น องค์การอนามัยโลก หรือ WHO ได้ทำการตรวจสอบแนวโน้มและความแปรปรวนระหว่างประชากรชาวเอเชีย และให้คำแนะนำในการตรวจวัดค่าดัชนีมวลกาย BMI ของชาวเอเชีย ให้เลือกใช้เกณฑ์การวัดดัชนีมวลกายตามหลักของ WPRO หรือ Western Pacific Region Organization องค์การภูมิภาคแปซิฟิกตะวันตกแทน
ตาราง ค่า bmi ที่เหมาะสมแต่ละช่วงวัย ช่วงอายุผู้ใหญ่ จาก WHO และ WPRO
ตารางเกณฑ์การวัดค่าดัชนีมวลกาย หรือ BMI จาก 2 องค์การระดับโลก WHO องค์การอนามัยโลก และ WPRO องค์การภูมิภาคแปซิฟิกตะวันตก ได้ให้เกณฑ์การวัดค่าดัชนีมวลกายทั้งผู้ชายและผู้หญิงที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไปดังตารางด้านล่างนี้
การแบ่งชั้นจำแนกประเภท | ระดับ BMI |
Underweight (ต่ำกว่าเกณฑ์) | <18.5 |
Normal range (เกณฑ์ปกติ) | 18.5-24.9 |
Pre-obese (น้ำหนักเกิน) | 25-29.9 |
Obese I (อ้วนระดับ 1) | 30-34.9 |
Obese II (อ้วนระดับ 2) | 35-39.9 |
Obese III (อ้วนระดับ 3) | ≥40 |
การแบ่งชั้นจำแนกประเภท | ระดับ BMI |
Underweight (ต่ำกว่าเกณฑ์) | <18.5 |
Noral range (เกณฑ์ปกติ) | 18.5-22.9 |
Overweight at risk (มีความเสี่ยงน้ำหนักเกินเกณฑ์) | 23-24.9 |
Obese I (อ้วนระดับ 1) | 25-29.9 |
Obese II (อ้วนระดับ 2) | ≥30 |
ดัชนีมวลกาย ค่า bmi กับ ช่วงอายุ ในวัยเด็ก
การวัดค่า bmi ในวัยเด็กจะมีความแตกต่างจากการวัดค่า BMI หรือการวัดค่าดัชนีมวลกายในผู้ใหญ่ โดยเกณฑ์การวัดค่าดัชนีมวลกายในช่วงวัยเด็กและวัยรุ่นช่วงอายุ 2-20 ปีนั้น ทาง CDC หรือ The Centers for Disease Control and Prevention ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค กรมอนามัยแห่งสหรัฐอเมริกา ได้ให้เกณฑ์ BMI ส่วนสูงและน้ำหนักในแต่ละช่วงวัยของเด็กผู้หญิงและเด็กผู้ชาย รวมไปจนถึงวัยรุ่นผู้หญิงและผู้ชาย ที่มีอายุตั้งแต่ 2-20 ปีเอาไว้ โดยการประเมินค่า BMI ในเด็กจะนำเอามาใช้ในการวิเคราะห์การเจริญเติบโตในรูปแบบเปอร์เซ็นต์ไทล์โดยเน้นวิเคราะห์จากเพศและอายุเป็นปัจจัยหลัก เนื่องจากว่าเปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกายเด็กนั้นสามารถมีการเปลี่ยนแปลงได้ เมื่อเด็กมีการเจริญเติบโตขึ้นตามวัย และเกณฑ์การวัดค่าดัชนีมวลกายในวัยเด็กมีอีกหนึ่งชื่อเรียกว่า BMI for age โดยเกณฑ์การวัดค่าดัชนีมวลกายในวัยเด็กและวัยรุ่น มีเกณฑ์การวัดตามตารางด้านล่างนี้
การแบ่งชั้นจำแนกประเภท | ช่วงเปอร์เซ็นต์ไทล์ |
Underweight (ต่ำกว่าเกณฑ์) | <5% |
Health weight (เกณฑ์ปกติ) | 5%-85% |
At risk of overweight (เสี่ยงเกินเกณฑ์) | 85%-95% |
Overweight (น้ำหนักเกิน) | >95% |
เพิ่มเติม: The Centers for Disease Control and Prevention ศูนย์ควบคุมและป้องกันโรค กรมอนามัยแห่งสหรัฐอเมริกา ได้ให้เกณฑ์ BMI ส่วนสูงและน้ำหนักตามกราฟต่อไปนี้
ข้อจำกัดของค่าดัชนีมวลกาย BMI
ถึงแม้ว่าค่าดัชนีมวลกาย Body Mass Index หรือ BMI เป็นการวัดประเมินความเสี่ยงของร่างกาย ที่สามารถใช้ในการวิเคราะห์น้ำหนักที่อยู่ในเกณฑ์ดีต่อสุขภาพและร่างกายได้ แต่ดัชนีมวลกายหรือค่า BMI เองยังคงมีข้อจำกัดในการวิเคราะห์เช่นเดียวกัน การวิเคราะห์ประเมินด้วยค่าดัชนีมวลกายเป็นเพียงการประเมินในเบื้องต้น ที่ไม่สามารถพิจารณาองค์ประกอบของร่างกายทั้งหมดได้ เนื่องจากภายในร่างกายยังมีองค์ประกอบอื่นๆ อีกหลายประเภทไม่ว่าจะเป็นการกระจายของกล้ามเนื้อ มวลกระดูก และไขมัน การวัดค่าดัชนีมวลกาย BMI ควรได้รับการวิเคราะห์ประเมินร่วมไปกับการวัดอื่นๆ ด้วยเช่นเดียวกันจึงจะให้ผลลัพธ์ที่มีความแม่นยำมากยิ่งขึ้นกว่าการใช้ค่า BMI เพียงอย่างเดียวในการกำหนดน้ำหนักของร่างกายในแต่ละบุคคล
ข้อจำกัด การวัดค่า bmi ที่เหมาะสมในวัยผู้ใหญ่
ในการวัดค่าดัชนีมวลกายอาจไม่ได้มีความแม่นยำอย่างเต็มที่เนื่องจากเป็นการวัดวิเคราะห์ และประเมินจากน้ำหนักส่วนเกินแทนไขมันในร่างกาย ค่า bmi ที่เหมาะสมแต่ละช่วงวัยปัจจัยอื่นๆ ก็มีอิทธิพลด้วยเช่นเดียวกัน อาทิเช่น อายุ, เพศ, เชื้อชาติ, มวลกล้ามเนื้อ, ไขมันในร่างกาย และกิจกรรมอื่นๆ ในชีวิตประจำวัน ยกตัวอย่างเช่น ผู้สูงอายุที่มีเกณฑ์น้ำหนักเหมาะสมต่อร่างกายและมีผลดีต่อสุขภาพแต่ไม่ได้ใช้งานอย่างสมบูรณ์ในชีวิตประจำวัน อาจมีปริมาณไขมันสูงถึงแม้ว่าน้ำหนักจะไม่สูงและอยู่ในเกณฑ์ดีก็ตาม ดังนั้นการวัดค่าดัชนีมวลกาย วิเคราะห์ BMI จึงควรที่จะทำร่วมกับการวิเคราะห์อื่นๆ
ข้อจำกัด การวัดค่า bmi ที่เหมาะสมในเด็กและวัยรุ่น
ข้อจำกัดการวัดค่าดัชนีมวลกายในเด็กและวัยรุ่นเองไม่แตกต่างไปจากข้อจำกัดการวัดดัชนีมวลกายหรือ BMI ในช่วงวัยผู้ใหญ่ ปัจจัยที่จำกัดประสิทธิภาพของการวัดค่าดัชนีมวลกายในวัยผู้ใหญ่ สามารถที่จะนำเอาไปใช้กับช่วงวัยเด็กและวัยรุ่นได้ รวมไปถึงความสูงและการเจริญเติบโตทางเพศเองมีผลต่อค่าดัชนีมวลกายและไขมันในร่างกายเช่นเดียวกัน หากมีการเปลี่ยนแปลงในการเจริญเติบโตตามช่วงวัยอาจทำให้การวัดค่าดัชนีมวลกาย BMI คลาดเคลื่อน
สรุป
ค่า bmi กับ ช่วงอายุ มีความแตกต่างกันออกไปตามช่วงวัย การวัดวิเคราะห์ค่าดัชนีมวลกายที่เหมาะสมแต่ละช่วงวัยสามารถบ่งบอกถึงเกณฑ์น้ำหนักตัวที่เหมาะสม และสามารถบ่งบอกเกณฑ์น้ำหนักที่ดีต่อสุขภาพได้ สำหรับผู้ที่ทำการวัดค่า BMI ประเมินเบื้องต้นและมีแนวโน้มน้ำหนักเกินเกณฑ์ BMI หรือผู้ที่มีน้ำหนักเกินเกณฑ์ไปแล้ว สามารถที่จะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในการใช้ชีวิต ปรับเปลี่ยนโภชนาการหรือการรับประทานอาหาร เพิ่มวินัยในการออกกำลังกาย เพื่อรักษาเกณฑ์น้ำหนักที่เหมาะสมกับตนเองได้ และน้ำหนักตัวที่เหมาะสมที่อยู่ในเกณฑ์ดีจะช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดโรคต่างๆ การวิเคราะห์ BMI หรือค่าดัชนีมวลกายมีประโยชน์อย่างมากในเรื่องของสุขภาพ หากต้องการมีสุขภาพที่ดีและต้องการหลีกเลี่ยงความเสี่ยงในการเกิดโรคร้าย ค่าดัชนีมวลกายเป็นอีกหนึ่งวิธีการวิเคราะห์ความเสี่ยงที่สามารถเชื่อถือได้